IBS- zespół jelita nadwrażliwego
Zespół jelita nadwrażliwego, IBS- Irritable Bowel Syndrome, jest to przewlekłe zaburzenie czynnościowe pracy przewodu pokarmowego, objawiające się zmianą częstotliwości wypróżnień. Przyczyna występowania IBS nie została do końca ustalona, najczęstsze czynniki powodujące powstanie tej choroby to: nadwrażliwość trzewna, zaburzenia na osi mózg- jelita, zaburzenia perystaltyki jelit, biegunka infekcyjna.
Obawy zespołu jelita nadwrażliwego:
- Przewlekły ból brzucha, często pojawiający się rano,
- Zmiana rytmu wypróżnień,
- Nadmierne gazy,
- Wzdęcia,
- Uczucie pełności w żołądku,
- Uczucie przelewania w jamie brzusznej,
- Bóle głowy,
- Stany depresyjne,
- Lęki.
Zaburzenia psychologiczne u wielu chorych nasilają objawy ze strony układu pokarmowego, badania wykazują, że stres wyraźnie wzmaga występowanie objawów. Pacjenci sygnalizują poprawę stanu zdrowia szczególnie w dni wolne od pracy, wakacje, w nocy. Na IBS choruje 10- 20% społeczeństwa, częściej są to kobiety.
Diagnozę, jak w przypadku każdej choroby, stawia lekarz, jednak jeśli chodzi o zespół jelita nadwrażliwego polega ona zazwyczaj na wykluczeniu innych schorzeń, które powodują podobne objawy. Nie ma testu diagnostycznego, który jasno pozwoliłby zdiagnozować to schorzenie.
Zespół jelita nadwrażliwego ma cztery postacie:
- Biegunkową,
- Zaparciową,
- Mieszaną,
- Niesklasyfikowaną.
Jak wygląda leczenie IBS?
Leczenie zespołu jelita nadwrażliwego opiera się na farmakoterapii, dietoterapii oraz psychoterapii. Należy pamiętać, że celem tych terapii jest łagodzenie objawów i poprawa komfortu życia pacjenta, niestety IBS, na ten moment, jest chorobą nieuleczalną.
Dietoterapia w IBS
Kluczowe znaczenie ma mikroflora jelit, w prawidłowej mikrobiocie wskazuje się na obecność bakterii Lactobacillus oraz Bifidobacterium w początkowym odcinku jelita cienkiego, które wpływają na trawienie pokarmów, odporność, układ hormonalny, mechanizmy neurogenne oraz stan homeostazy. Dlatego właśnie ważną częścią terapii powinno być stosowanie prebiotyków oraz probiotyków, najlepiej celowanych- czyli dobranych indywidualnie do konkretnego pacjenta.
Sama dietoterapia opiera się przede wszystkim na obserwacji objawów. W tym wypadku szczegółowo prowadzony dzienniczek żywieniowy to podstawa, kluczowa jest eliminacja wszystkich produktów, które powodują dolegliwości ze strony układu pokarmowego.
U pacjentów chorych na zespół jelita nadwrażliwego stosuje się również dietę Low Fodmap, która wyklucza oligosacharydy, disacharydy, monosacharydy i poliole. Jest to dieta bardzo wymagająca, trudna do zbilansowania i przestrzegania, jednak efekty jakie uzyskują pacjenci są fenomenalne, a poprawa jakości życia ogromna. O diecie Low Fodmap napiszę w kolejnym artykule.